گلونی: خودروی گران بی ستاره وطنی
نتیجه‌اش میشود تولید خودروی گران بی‌کیفیت برای قشری از جامعه که فقط یک چهارچرخه برای ترددشان می‌خواهند.
در خبرها آمده بود:«خودروهای با قیمت کارخانه زیر ۲۵ میلیون تومان تنها دو ستاره از پنج ستاره کسب کردند».(+)
پایگاه خبری گُلوَنی، آرشین ساکی: همین ماه پیش من کلی پراید بی‌ستاره‌ام را نونوار کردم و هرچه دلم می‌خواست از قطعاتش عوض کردم سر هم شد یک میلیون تومان.
حالا اگر من خودروی ۵ ستاره داشتم چه کسی پاسخگوی هزینه‌های بالایش می‌شد؟
راستش این خبر را که خواندم اول فکر کردم خب چقدر این موضوع فاجعه است بعد حساب کردم دیدم مشکل اصلی از ستاره‌های زندگی ماست.
منظورم کیفیت زندگی است.
در کشور ما درصد قابل توجهی از نیروی کار، بیکار است و آن درصد سر کار هم یا حقوق نمی‌گیرند یا اگر بگیرند با این هزینه‌های سرسام آور دخل‌شان به خرج‌شان نمی‌رسد.
بنده که در روز ۱۱ ساعت کار می‌کنم اگر کل حقوقم را پس انداز کنم در طول سال و کل ۳۶۵ روز سال را فتوسنتز نمایم برای بقا باز پولم به ۲۵ میلیون تومان نمی‌رسد که یک خودروی دو ستاره بگیرم.
تازه اگر در طول آن یکسال ریاضت من قیمت خوردو ثابت بماند.
خودروی گران به ستاره ربطی ندارد
پس نتیجه‌اش میشود تولید خودروی بی‌کیفیت برای قشری از جامعه که فقط یک چهارچرخه برای ترددشان می‌خواهند.
ستاره و این چیزها هم چندان اهمیتی ندارد چون اکثریت مردم این جامعه اصلا به این موضوعات فکر نمی‌کنند.
چندی پیش رفیقی از تیزر تبلیغاتی یک خودروی آنور آبی باستاره حرف می‌زد که بعد از یک تصادف وحشتناک مسافران صندلی عقب حتی از خواب بیدار نشدند.
بعد خودش اضافه کرد من هم اگر با پرایدم تصادف کنم مسافران عقب بیدار نمی‌شوند و کلا به خواب ابدی می‌روند!
اگر شما هم بعد خواندن این متن به این نتیجه رسیدید که خودروی‌تان جز این بی‌ستاره‌هاست اصلا خودتان را ناراحت نکنید.
همین الان یک لیوان چای خوشرنگ بریزید و به این بیاندیشید که این یک درد مشترک است.
تازه از کجا معلوم آن خودروهای باستاره به درد بخورند چرا که شاعر می‌فرماید: در آسمان زندگی‌ام ستاره بوده بی‌شمار.
اما در شب‌های بی‌کسی یکی نمانده ماندگار.
پایان پیام
گلونی: خودروی گران بی ستاره وطنی
CopyRight Original Article منبع اصلی و رعایت قانون کپی رایت