بهترین عناوینی که ما را در نقش یک نینجا یا سامورایی قرار میدهند
با ششمین قسمت از پروندههای هفتگیِ Pardis Co-op در خدمت شما کاربران عزیز پردیسگیم هستیم. همانطور که از اسم آن پیداست، این سری مقالهها، نویسندگان تیم تحریریهی پردیسگیم را کنار هم میآورد تا هر هفته دربارهی موضوع جدیدی دیدگاه خود را ارائه کنند و آنرا با شما به اشتراک بگذارند. اما Pardis Co-op فقط برای متحد کردن تیم تحریریه به وجود نیامده است بلکه همبستگی تحریریه و کاربران و بحث و تعامل در مورد یک موضوعِ از پیش تعیین شده، یکی از اصلیترین اهداف این سری پروندههای هفتگی است. بنابراین پس از اینکه دیدگاه تیم تحریریه را مطالعه کردید، منتظر دیدگاه شما نیز در بخش نظرات هستیم.
Pardis Co-op ِ این هفته از خیزش دوبارهی عناوین ژاپنی که ما را در نقش یک نینجا یا سامورایی قرار میدهند، نشات گرفته است. عناوینی مانند Sekiro: Shadows Die Twice، Ghost of Tsushima، Nioh 2 و حتی عنوان Onimusha: Warlords که پس از 18 سال و درخواست مداومِ طرفداران بالاخره بصورت ریمستر شده به نسل هشتم آمده است و از آینده روشن و محبوبیت تمامنشدنی این عناوین خبر میدهد. مخفیکاری در نقش یک نینجایِ تشنهی خون یا مبارزات ظریف، پرخشونت اما منصفانهی یک سامورایی در مقابل یک سامورایی دیگر، همیشه جذابیتی غیرقابلوصف داشته است. حالا که میدانیم آیندهی اینگونه عناوین بسیار روشن و هیجانانگیز است، بهتر است نگاهی به گذشته بیاندازیم و از عناوین قابل احترام در این حیطه قدردانی کنیم.
مرحلهی اول: در ابتدا با اعضای مختلف تیم تحریریه همراه میشویم و دیدگاه و گزینههایی که آنها برای این موضوع در نظر گرفتهاند را بررسی میکنیم:
Shinibi III: Return of the Ninja Master
پرهام آقاخانی: خواهشا نگویید که با دیدن نام نینجا، حتی فکر شینوبی هم به ذهنتان خطور نکرده است! مخصوصا نسخهی خاطره انگیز سوم که خاطرات بسیاری را برای بسیاری از ما به جا گذاشته است. در این بازی، بازیکنان در نقش جو موساشی "Joe Musashi" قرار میگرفتند؛ نینجایی سفید پوش به سختی فولاد و به سرعت گردباد که برای نابودی یک سازمان تروریستی با نام Neo Zeed، از درگیری با هیچ سرباز، نینجا، هیولای مکانیکی و یا موجود شیطانیای هراس نداشت. مرحلهی اول بازی در یک جنگل سرسبز آغاز میشد و در ادامه، کار به غارهای مخوف، موج سواری روی دریا، نفوذ به پایگاههای سری و یا مبارزهی روی اسب در علفزارها میکشید. مکمل این زیبایی تصویری هم، موسیقی متن بی نظیر بازی و مخصوصا قطعهی آغازین آن با نام Shinobi بود که در هنگام نمایش منظرهای از شب پخش میشد.
گیم پلی این بازی تمرکز بیشتری بر روی سرعت و استفاده از تواناییهای بیشتری برای روانتر کردنش داشت. میتوانستید با استفاده از شوریکنها "Shuriken" که تعداد محدودی داشتند، از راه دور به دشمنان حمله کنید، به سمت آنها دویده و با شمشیر از فاصلهی نزدیک آنها را از پای در بیاورید و یا این که از سمت بالا و با لگد زدن به استقبالشان بروید. زمانی هم که چارهی دیگری نمیماند، میتوانستید از یکی از 4 تکنیک نینجوتسو "Ninjutsu" استفاده کنید و مثلا دشمنان را با ستونهای آتشین به نابودی بکشانید و یا با فراخواندن صاعقه، تا مدتی نسبت به حملات دشمن، مصونیت پیدا کنید.
Super House of Dead Ninjas
پرهام آقاخانی: Super House of Dead Ninjas یکی از عناوینی است که متاسفانه آن طور که باید و شاید، شناخته نشده و به محبوبیت نرسیده است. در یک سنت شکنی جالب نسبت به سایر عناوین، در این بازی نه در نقش یک نینجای مرد، بلکه در نقش یک Kunoichi (نینجای مونث) ظاهر میشوید که میبایست برای نجات یک نفر، وارد Tower of Infinium شود؛ یک برج 150 طبقه که شیاطین بر آن حکم فرمایی میکنند و در صورتی که شخصی بتواند به انتهای آن برسد، غنائم بسیاری را بدست خواهد آورد.
این بازی یک عنوان Rouge-Like با ویژگیهای Perma Death به شمار میرود. قبل از شروع هر دور از بازی، میتوانید تا تجهیزاتتان را شخصی سازی کرده و با انواع مختلفی از شمشیرها، اسلحههای دوربرد، بمبها و جادوهایی که در طول بازی آزاد میکنید، وارد دور بعدی شوید. بعد از شروع بازی نیز میتوانید که به خاطر کمبود منابع جان و مهمات، کلا از ریسک مبارزهی مستقیم با دشمنان دوری کنید و صرفا به دنبال رسیدن به آیتمها و باسها باشید، یا با کشتن پی در پی آنها، یک مکانیک پرریسک ولی مفید با نام Rage را فعال کنید که کارکتر را تا زمانی خاص، ضد ضربه میکند. حالا نکتهی منحصر به فرد بازی کجاست؟ تمام جایگذاریهای دشمنان و طراحی مراحل، به صورت تصادفی انجام میشوند و در هر بار شروع یک دور، یک مرحلهی نو تحویل میگیرید. پس جایی برای تکرار و تلاش مجدد وجود ندارد و باید صرفا بر مهارت خودتان تکیه کنید.
Shadow Blade: Reload
پرهام آقاخانی: شاید باورتان نشود، ولی بازی ایرانی Shadow Blade: Reload هم یک عنوان بسیار خوب با حضور نینجاها محسوب میشود. بله، درست است که نام این بازی و سازندهاش تماما انگلیسی است و نینجاها هم ربطی به فرهنگ ایرانی ندارند، اما چه کسی گفته که به این خاطر، این بازی نمیتواند یک عنوان ایرانی باشد؟ Shadow Blade: Reload در واقع همان شمشیر تاریکی است که در فروشگاههای ایرانی به فروش میرسد و Dead Mage هم همان فن افزار شریف است. پس نگذارید که کسی غیر از این را به شما بگوید و یا برای پایرت کردن بازی، بهانه تراشی کند.
در این بازی، شما در نقش نینجایی جوان با نام Kuro قرار میگیرید که به ناگهان، خودش را در میانهی نبردی بین قبیلهای برای یافتن یک گردنبند افسانهای و دسترسی به قدرتهای بی پایان آن، میبیند و مجبور میشود برای جلوگیری از اتفاقات ناگوار، به خشونت روی بیاورد. بازی دقیقا نقطه مقابل Mark of the Ninja به شمار میرود و به جای حرکات آرام و برنامه ریزی شده، بر روی سرعت و مهارت در کنترل تمرکز دارد. پس میبایست به جای مخفیانه حرکت کردن، با سرعت هرچه تمامتر به نابودی دشمنان و جمع آوری آیتمهای موجود در هر مرحله بپردازید. جالبترین نکتهی بازی هم این است که با تغییر درجهی سختی، ظاهر هر مرحله دچار تغییرات شگرف و منحصر به فردی میشود.
Mark of the Ninja
علی رجبی: حضور نینجاهای ژاپنی در عناوین مختلف بیشک باعث دوچندان شدن جذابیتشان میشود؛ وقتی صحبت از مخفیکاری میشود همیشه این ایده به فکرمان خطور میکند که اگر اینجا حرکتهای نینجایی بزند چقدر باحال میشود! و دقیقا هم همینطور است، حتما لازم نیست همچون Ninja Gaiden به خون و خونریزی مشغول شوید تا از یک نینجا بودن لذت ببرید و Klei این را خوب میدانست. Mark of the Ninja از جمله عناوینی بود به معنای واقعی لذت نینجا بودن را به بازیکن القا میکرد. بازی از ریشه به اصول و مبانی داستانها و افسانههای نینجایی وابسته بوده و با کمی دقت و بررسی، متوجه این موضوع میشوید. درواقع این عنوان شما را تشویق میکند تا بیشتر در نقش یک قاتل سایهها فرو روید تا هرچیز دیگری؛ استفاده به جا از ابزارهای کشنده، آزادی عمل در اجرای انواع و اقسام حرکات کشنده و خود سایهها اصلا، همگی مواردی هستند که باعث میشود از این ساخته Klei بعنوان یکی از برترین ساختههای ژانر این راه رزم یاد شود. این مسئله فقط به گیمپلی ختم نمیشود و در حتی در داستان بازی هم عناصر بسیاری جای افتاده که آن حس لازم را به شما میدهند، همچون حرکت Harakiri در انتهای بازی که هرچند درواقع مخصوص سامورایی هاست اما بعدها بعنوان حرکتی افتخاری توسط اکثر جنگجویان آن دوران استفاده شده است. دلم برای ترسناندن سربازهای NPC بازی با جسد دوستانشان تنگ شده است!
Shadow Dancer
علی رجبی: همه میدانیم که دوران کلاسیک گیمینگ، یعنی زمانی که دستگاهی مثل Sega Genesis مثلا آذرخش صنعت گیم بود، دوران بسیار سختی بود. عناوینی آن دوره بودند مثل Comix Zone که اصلا تمام کردنشان در آن سن کاری بس غیرممکن بود! در این بین عنوانی بود، که از قضا تم نینجایی هم داشت و مطمئنم شما هم ان را تجربه کردهاید؛ Shadow Dancer. اما این بازی دقیقا چه بود؟ بطور خلاصه، Oneshot شدن شما هزاران بار توسط حرکات میکروسکوپی دشمن! اما جدای از مزاح، Shadow Dancer، بخصوص برای آنهایی که با مجموعه Shinobi هم آشنا هستند، یکی از بخشهای رویایی زندگیشان بوده، هست و خواهد ماند. داستان بازی درواقع ادامهای بر افسانه شخص بزرگ "جو موساشی" است، هرچند اینکه وی خود "جو" بوده یا پسرش هیچوقت دقیق معلوم نشد زیرا در کتابچه راهنمای ژاپنی یک چیز نوشته بود و در انگلیسی چیز دیگر! اما درکل ماجرا این بود که گروه تروریستی Union Lizard به شهر حمله کرده و چه کسی بهتر از نینجای افسانهای روزگار که به نجاتش بیاید؟ برگردیم به آن بخش Oneshot شدن، این مزاح نبود، کاملا جدی است و شما درکل تمام خونتان به یک ضربه بند است. البته بازی برای من و صدها نفر که آن را بیش از 100 بار تجربه کردهاند دیگر آسان است (چون اینچ به اینچ بازی را در پی مرگهای بیانتهایمان حفظ کردهایم) اما من میتوانم به شما قول دهم که Shadow Dancer، عنوانی نیست که بتوانید بدون استفاده از قابلیت Rewind در شبیه ساز Sega آن را تمام کنید! درواقع باید خیلی شانس داشته باشید یا آنقدر آن را بازی کنید تا درنهایت همه چیز دستتان بیاید. با این حال، Shadow Dancer درکنار Shinobi 3 از جمله تجربیات نینجایی رویایی همه عمرم هست که میتوانم از آن برای یکی تعریف کنم، صرفا یاد آن نینجوتسوهای یک بار مصرفش میافتم شوق و ذوق بازی کردن باری دیگر به دلم مینشیند…
Ninja Gaiden
علی رجبی: شمشیرش از هر فولادی سختتر است؛ سرعتش آنقدر زیاد است که چشم قادر به دیدنش نیست؛ او از جنس سایه هاست اما مثل غرش اژدهای شرق ترسناک؛ از که صحبت میکنیم؟ صاحب شمشیر اژدها، نینجای افسانهای، ریو هایابوسا. هرچند که از آخرین عنوان Ninja Gaiden بسیار میگذرذ (و ای کاش که آخرین عنوان بازی بهتری بود) اما یادگارهای هایابوسا، از بریدن بدن دشمنان و خرد کردن استخوانهایشان با شمشیر وفادارش، تا صحنههای اکشن بازی مثل شکست یک هلیکوپتر با دستان خالی، هیچگاه قدیمی نمیشوند. این عنوان در نسل امروزی همچون الماس است، در عصری که عناوین نینجاهای ژاپنی کمتر دیده میشوند (برخلاف ساموراییهای عزیز)، هنوز هم میتوان کمی به عقب برگشت و به تجربه این فرنچایز پرداخت. داستان Ninja Gaiden، تراژدی کلاسیک نینجایی است؛ فداکاری، غم از دست دادن، خیانت، افتخار، تمام مواردی که میتوان از یک پلات شرقی خواست. کافی است هایابوسا در دستان یک بازیکن حرفهای قرار بگیرد تا متوجه مهارت و استادی وی شود. فرقی نمیکند که در حال مبارزه با شیاطین خیالی باشید یا تروریستهای تفنگ به دست، اژدهای افسانهای Tecmo هرگز از متحیر کردن شما دست برنمیدارد.
FOR HONOR
محمد کیانی: بازی کردن در نقش یک سامورائی مسلما لذت بخش است؛ اما نظرتان درباره بازی کردن در نقش چند سامورائی چیست؟! اگرچه نمیتوان همه 6 کاراکتر فکشن سامورائی فور آنر را واقعا سامورائی نامید، اما این نام حداقل در مورد 3 تن از آنها صدق میکند. کنسی، اوروچی و آراموشا، سه کاراکتر بازی هستند که برای مبارزه از نوداچی و کاتانا استفاده میکنند. تفاوت نحوه مبارزه این سه، سبب شده تا با سه سامورائی متفاوت رو به رو باشیم. در حالی که کنسی به لطف نوداچیش بر میکس آپهای مختلف و وارد کردن ضربات سنگین تکیه دارد و اوروچی نیز به لطف کاتانا از ضربات بسیار سریعی بهره میبرد، آراموشا با داشتن دو کاتانا علاوه بر میکس آپهای سریع دارای قابلیتی به نام Full Block Stance است که شیوه مبارزه وی را با دیگران متمایز میکند. لازم به ذکر است که هر کدام از این سه دارای پیش زمینه داستانی متفاوتی نیز هستند و برای مثال آراموشا در واقع سامورائیی است که عزت و اعتبار گذشته خود را از دست داده و توسط سایرین طرد شده است. مورد قابل توجه دیگری که در بازی وجود دارد، وجود زرهها و به خصوص سلاحهای متعدد با قابلیت شخصی سازی بالا برای هر کاراکتر است. به گونه ای که میتوان تمام قسمتهای یک کاتانا اعم از تیغه یا دسته آن را به دلخواه از میان نمونههای مختلفی که در بازی وجود دارند انتخاب کرد. این مورد در مورد زره و لباسها نیز صدق میکند و در صورت داشتن لول کافی میتوان به مجموعه گستردهای از لباسها و قطعات مختلف برای سلاحها دسترسی داشت.
این موارد سبب میشود تا بتوانیم فور آنر را در زمره بازیهایی قرار دهیم که توانستهاند سامورائیها را به بهترین نحو به تصویر بکشند.
Ninja Blade
رضا لیاقت: کمتر بازیای وجود دارد که بتواند حس هیجان را به خوبی به بازیکن منتقل کند، اما Ninja Blade یکی از معدود عناوینی است که توانایی این کار را دارد. این بازی نسل هفتمی بازیکن را در نقش یک نینجای مدرن به نام Ken Ogawa قرار میدهد. داستان کلی بازی به این گونه است که کرمهای انگلی با آلوده کردن انسانها آنها را جهش داده و به هیولا تبدیل میکنند. اکنون بخشی از توکیو به این کرمها آلوده شده و Ken و گروهش که نینجاهای حرفهای هستند وظیفه دارند با از بین بردن لانه این کرمها شهر توکیو را نجات دهند. داستان بازی Plot Twistهای فراوانی دارند که به موقع شما را میخکوب میکند و از طرفی گیمپلی بازی نیز به خوبی حس هیجان را به بازیکن منتقل میکند. مهمترین ویژگی Ninja Blade سینمایی بودن این بازی است. بعد از شکست دادن هر باس با چند QTE روبهرو میشوید و پس از آن Ken به حماسی ترین شکل ممکن باس را میکشد. برای مثال پرتاب یک کرم انفجاری به آسمان به کمک یک منجنیق و منفجر کردن آن در آسمان توکیو برای آنکه به شهر و مردم سالم آن آسیبی نرسد. مبارزات بازی نیز متنوع هستند و سه نوع سلاح در بازی وجود دارند، سلاح سریع و ضعیف، کند و قوی و سلاح سومی که بین این دو قرار دارد. Ninja Blade در زمان عرضه از منتقدین بازخورد متوسطی دریافت کرد اما اگر به یک Hack&Slash نینجایی با حال و هوای Ninja Gaiden علاقه دارید این عنوان قطعا انتظارات شما را برآورده میکند و میتواند یکی از بهترین عناوین هیجانی باشد که تا الان بازی کردهاید.
Total War: Shogun 2
رضا لیاقت: یک انتخاب عجیب ولی شایسته، اگر به دنبال بهترین عناوینی هستیم که ما را در نقش نینجا یا ساموراییها قرار میدهند، چرا به سراغ این بازی که در ژاپن فئودال قرار دارد نرویم؟ در اواسط قرن شانزدهم، دولت ژاپن از هم میپاشد و همه قبیلهها برای رسیدن به حکومت با هم به جنگ میروند، در دورهای که افراد بزرگی همچون Oda Nobunaga در آن به شهرت رسیدهاند این ساموراییها بودند که در میدان نبرد مبارزه میکردند و نینجاها بودند که در سایهها اعمال تاریک خود را انجام میدادند. Total War Shogun 2 یکی از بهترین عناوین سری Total War است. در این بازی که در کشور ژاپن رخ میدهد ساموراییها ارتقا یافتهی نیروهای اولیه بودند و حضور آنها در میدان جنگ تفاوتها را به رقم میزد. از طرفی نینجاها نیز که در این نسخه به عنوان قاتل حضور داشتند میتوانستند لردهای دشمن را زخمی کنند یا به قتل برسانند. مبارزات عالی بازی به خصوص دفاع از قلعههای چند طبقه، موسیقی مناسب فضا، راحت ارتباط گرفتن با گیمپلی بازی، تنوع و گوناگونی قبیلههای قابل بازی و در نهایت توانایی بازی در فراهم کردن آن اتمسفر ژاپنی همگی از ویژگیهای هستند که این عنوان را به یکی از بهترین عناوین استراتژی تبدیل و لحظات خاطره انگیزی را فراهم میکنند. هاراکیری کردن رئیس یک قبیله بعد از نابود شدن آنها، حمله به شهر Kyoto و تصاحب عنوان Shogunate و یا اتفاقات جالبی مثل تهاجم فرهنگی بخاطر تجارت با کشورهای دیگر به ژاپن، همگی بخشی از این لحظات خاطره انگیز هستند. پس یکی از بهترین عناوین سامورایی قطعا این عنوان موفق است که به جای کنترل تنها یک شخص، به ما اجازه کنترل ارتشی از این ساموراییها و گروهی از نینجاهای حرفهای را میدهد.
NioH
سینا ربیعی: هنگامی که صحبت از یک بازی با عناصر سامورایی میشود، قطعا باید نام NioH نیز مطرح باشد. بازی NioH شما را در نقش ویلیام آدامز اولین سامورایی غربی تاریخ قرار میدهد. "ویلیام" به عنوان اولین انگلیسی شناخته میشود که در سال ۱۶۰۰ توانست با کشتی به ژاپن پا بگذارد. او همچنین به عنوان اولین سامورایی از جهان غرب شناخته میشود که توانست نفوذ فوقالعادهای را در سرزمین خورشید تابان بدست آورد. قائدتا ساخت بازی بر مبنا اولین سامورایی غربی تاریخ، کاملا نشان میدهد که شاهد یک بازی با رنگ و بوی سامورایی و غافلگیریهای داستانی هستیم. در NioH ورژن تاریخی داستان با ورود عناصر فانتزی، جادو و شیطانی به شکلی افسانهوار فراوری شده است تا محصولش هر چه بیشتر بر تن یک بازی بنشیند. باید اعتراف کنم نتیجه کار جذاب است. بازی هم از لحاظ داستانی بشدت حس و حال منحصربفرد و عمیقی دارد و هم از لحاظ گیمپلی بارها شما را با سیستمهای سریع و خونینش غافلگیر کرده و یک تجربه کامل از اثری اکشن و سامورایی را ارائه میدهد. اگر به دنبال یک تجربه سامورایی با داستانی بر پایه واقعیت اما آمیخته شده با افسانهها و عناصر فانتزی هستید، NioH یک انتخاب فوقالعاده برای شما است.
Mini Ninjas
عرفان حایری: در کنار تمام بازی های نینجایی که تم جدی تری دارند، استودیو IO-Interactive (که بیشتر به سری بازی های هیتمن شهرت دارد) در سال 2009 سراغ یک بازی فانتزی نینجایی به اسم نینجاهای کوچک رفت که با وجود ظاهر کودکانه اش، گیمپلی بسیار جذاب و سرگرم کننده ای دارد. بازی شامل سه شخصیت قابل بازی میشود که هر کدام قابلیت های منحصر به فرد خودشان را داشتند. یکی برای مخفی کاری مناسبت تر است و دیگری برای مبارزات با دشمن های غول پیکر و در هر لحظه میبایست شخصیت مناسب را انتخاب کنید تا از پس آن مرحله برآیید. علاوه بر مخفی کاری قوی و مبارزات دوست داشتنی، بازی شامل قابلیت هایی مانند تبدیل به حیوانات میشد که گاهی میتوانستید به حیوانات کوچکی مثل خرگوش تبدیل شوید تا سریع بدون دیده شدن از دشمنان عبور کنید و گاهی سراغ حیواناتی مثل خرس بروید تا با یک ضربه تعداد زیادی از دشمن ها را از پا بیندازید. از لحاظ بصری نیز، آرت کارتونی این عنوان به خوبی در بازی نشسته بود. حتی صداگذاری کارکتر ها نیز با آرت بازی کاملا سازگار بودند که باعث میشد گاهی هنگام بازی کردن بلند بلند بخندید. این شوخ طبعی حتی در باس فایت های بازی هم حس میشد به طوری که در یکی از باس فایت ها، باید از باد معده آن شخص فرار کنید و شما نمیدانید که باید بخندید یا به سرعت خود در جاخالی دادن از باد معده بیافزایید. به طور کلی نینجاهای کوچک یک عنوان زیبا با گیم پلی سرگرم کننده و موسیقی زیبای ژاپنی است که هر موقع سراغ آن بروید از آن لذت خواهید برد.
مرحلهی دوم: حالا نوبت شماست! مطمئنا در این مقاله میتوانستیم به گزینههای بسیار بیشتری بپردازیم اما این را بر عهدهی شما میگذاریم. فراموش نکنید که بخش بزرگی از Pardis Co-op به نظرات و گزینههایی که شما کاربران پردیسگیم برای این موضوعِ هفتگی ارائه میدهید، اختصاص دارد. بنابراین خوشحال میشویم که دیدگاه خود را با ما به اشتراک بگذارید و از عناوین جذابی بگویید که شما را در نقش یک نینجا یا سامورایی قرار میدهند. همینطور میتوانید موضوعات پیشنهادی خودتان برای مقالات آیندهیِ Pardis Co-op را با ما به اشتراک بگذارید.
موضوع هفتهی آینده: "بهترین افکت خون در بازیها "
CopyRight Original Article منبع اصلی و رعایت قانون کپی رایت